Adam Asnyk
Stokrotki
Jakże żałuję tej szczęśliwej pory,
Kiedy stokrotki, kwiatek pospolity,
Zdał mi się w cudne ubranym kolory,
I budził w sercu dziecinne zachwyty,
I kiedy długie majowe wieczory
Spędziłem, patrząc w jasnych ócz błękity,
Cichego szczęścia pełen i pokory,
Bijący sercem, a nigdy niesyty.
Wnuczka Julia i stokrotki ......
Zapraszam - pozdrawiam :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Wszystkim odwiedzającym ślicznie dziękuję.